Leewieken
Bij het leewieken wordt aan één vleugel het middenhandsbeentje geamputeerd, waardoor de zwanen niet meer kunnen vliegen
In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd gaat het dus niet om een 'pluisje veren'. De gevolgen voor de zwanen op latere leeftijd zijn ingrijpend zoals u op de foto's hieronder kunt zien.
Wilt u weten waar deze geleewiekte zwaan van droomt?
Houdt dan uw muiscursor op de afbeelding om een photoshop-impressie te zien van hoe het dier er uit had gezien als deze verminking hem bespaard was gebleven.
(
Staat uw cursor daar toevallig al, haal 'm dan weg om de harde werkelijkheid te zien.)
Foto (originele foto van geleewiekte zwaan): Zwanenbeheer Houten
Ook op de foto hieronder kun je goed de gevolgen van het leewieken zien:
Geen pluisje veren eraf maar een halve vleugel! Hierdoor is het dier uit evenwicht en kan het nooit meer vliegen.
Ook als een zwaan de vleugels heeft gevouwen, kun je van achteren goed zien dat één van de twee vleugels bijna compleet verdwenen is.
Gedrifte zwanen zijn bewust gehandicapt gemaakte zwanen die aan hun lot over worden gelaten en zich moeten zien te redden alsof ze gezonde wilde zwanen zijn.
Nog wat foto's waarbij de inpact van het leewieken goed te zien is
Links ziet u hoe met een schaar het middenhandsbeentje van een jong zwaantje wordt geamputeerd.
Bij zwanendrifters gebeurt dit buiten of in de auto terwijl de ouderdieren hulpeloos vastgebonden op de grond liggen.
Nadat de jongen zijn geleewiekt (of gekortwiekt), wordt bij de ouderzwanen een ring van veren in de nek weggeschoren, zodat de zwanendrifter kan zien bij welke zwanen hij al geweest is.
Maatschappelijke onrust
Veel maatschappelijke onrust onstaat als mensen zwanendrifters aan het werk zien. Zij ervaren wat ze zien als dierenmishandeling op klaarlichte dag en zijn verbijsterd als ze merken dat dit nog toegestaan is ook.
Extra problemen ontstaan als een zwanendrifter privé terrein wil betreden om 'zijn' zwanen te vangen. Veel bewoners van het Groene Hart zijn het daar helemaal niet mee eens en het is hun goed recht om hem de toegang te verbieden.
Vaak weigert een zwanendrifter om daaraan gehoor te geven. Regelmatig geeft dat schermutselingen. Vaak vallen er lelijke worden en tenminste één keer werd een zwanendrifter in zo'n geval veroordeeld tot een boete wegens geweldpleging.
Angst is er ook bij bewoners. Van de tientallen geschokte reacties die wij binnenkregen van ooggetuigen durfden in februari maar enkelen hun verhaal voor de camera van Hart van Nederland te doen, als ze daarvoor herkenbaar in beeld moesten. De rest gaf aan bang te zijn voor de gevolgen als de zwanedrifters hen zouden herkennen.
In de foto's hieronder ziet u een zwanendrifter die, na de jonge zwanen van hun ouders te hebben gescheiden, zonder toestemming te vragen privé water van een bewoner van Boskoop betreedt.
Zwanendrifter betreedt ongevraagd particulier terrein
Vervolgens ontstaat een woordenwisseling waarbij de bewoner van het huis en eigenaar van de sloot de zwanendrifter op hoge toon verzoekt het water te verlaten. Op de video opname van deze situatie hebben is te horen hoe de zwanendrifter antwoordt met "Moet je die mongool nou eens horen!". De zwanendrifter verlaat het verboden terrein uiteindelijk wanneer de jonge zwanen teruggezwommen zijn naar hun ouders aan de andere kant van het hek om hen daar te achtervolgen.
Wij zijn van mening dat dit soort situaties (en de maatschappelijke onrust die dit meebrengt) onlosmakelijk verbonden zijn met de praktijk van het zwanendriften. Zwanendrifters zien de zwanen als hun eigendom en claimen het recht om andermans terrein te komen om ze daar te vangen. Bewoners gruwen van de wrede manier waarop de zwanen, die zij vaak zelf de winter hebben doorgeholpen en die soms op hun terrein hebben genesteld, gevangen worden en willen zeker niet toestaan dat de zwanendrifter ze op hun privé-terrein vangt. Stof genoeg voor conflicten.
Dit alles is alleen te voorkomen door dit onnodige en maatschappelijk onaanvaardbare beroep na meer dan 15 jaar vergeefse pogingen eindelijk definitief te verbieden.
